Concert Wind en Water

Een concert om kippenvel van te krijgen

Op zondag 19 november 2023 liep ik de heuvel op naar de Nieuwe Kerk in Arnhem. Niet voor een kerkdienst, maar voor een optreden dat het Vrouwenkoor Klankkleur samen met het Arnhems Klarinettenkoor organiseerde. Bij het binnengaan werd het idee van “kerk” weggenomen en trad met een mooi uitziend programmaboekje de zaal, omringd met grote doeken. Achter het podium een drietal grote gekleurde rond vormen, waarover het programmaboekje uitleg gaf. Toen kwamen beide koren naast elkaar op. En na een kleine herstart begon het Vrouwenkoor op de beoogde eerste toon van het prachtige concert dat volgde. Soms afwisselend stemmen en klarinetten, dan ook weer samen musiceerden ze verder. Interessant was ook dat de dirigent van het klarinettenkoor op een bepaald moment alle (stemmen uit het Klarinettenkoor) verschillende soorten klarinetten “voorstelde” en ook vertelde, dat vanwege ziekte en afwezigheid van alten een deel van de muziek herschreven moest worden voor andere klarinetten.

Achteraf gezien, vertoonde het concert een echte spanningsboog, met de mooiste stukken in het midden. Bij het lied uit Estland (Kölk tuuled: alle winden) kreeg ik zelfs kippenvel. Maar ook het “Lux Aurumque” was prachtig, evenals de “Haiku”, waarvan de oorspronkelijke pianomuziek was herschreven voor het Klarinettenkoor. Uiteindelijk werd met de toegift de cirkel rond. Wind en Water zal nooit meer hetzelfde zijn.

EEK
(muziekliefhebber uit het publiek)